Batı dünyasında “Avicenna” adıyla tanınan İbn-i Sina, Orta Çağ İslam dünyasında yaşamış önemli bir filozof, hekim ve bilim insanıdır. 980 yılında günümüz Özbekistan’ında yer alan Buhara yakınlarındaki Afşana kentinde doğdu. Babası, Samanoğulları sarayının maliye kâtiplerinden ve saygın bir bilim adamı olan Abdullah Bin Sina’dır. İbn-i Sina, Olağanüstü bir zekâya sahip olduğu için daha 10 yaşındayken Kur’an-ı Kerim’i ezberledi. Tıp eğitimini Kuşyar isimli bir hekimin yanında aldı ve Buhara’da babasından ve döneminin ünlü bilginlerinden özel dersler aldı. Hafızası ve zekası ona bu süreçte büyük yardımcı oldu. 14 yaşına geldiğinde öğretmenlerini geçmeye başlamıştı ve felsefe, edebiyat, matematik, tıp gibi çeşitli alanlarda engin bir bilgi birikimine ulaştı. 

16 yaşında tıp alanına döndü ve sadece bilgi öğrenmekle kalmayıp yeni tedaviler de geliştirdi. 19 yaşında doktor ünvanını elde etti ve hastaları ücretsiz olarak tedavi etmeye başladı. İbn-i Sina’nın bilgi açlığı ve merakı, Buhara’daki olağanüstü zengin kitaplıktan dilediği gibi yararlanmasına izin verildiğinde daha da derinleşti. Bu kitaplar, bilgisinin gelişmesine ve düşüncelerinin şekillenmesine büyük katkı sağladı. 

Gezgin yıllarında zaman zaman hekimlik yaptı ve İran’ın farklı bölgelerini dolaştı. İsfahan’da Kâkûyi Hükümdarı Alaü’d-Devle’nin sarayına girdi ve burada da önemli çalışmalar yaptı. Ancak mide rahatsızlığı nedeniyle 10 Temmuz 1036 tarihinde Hemedan’da hayata veda etti. İbn-i Sina’nın en büyük yapıtlarından biri “Kitabu’ş-Şifa” (“Sağlık Kitabı”) adlı ansiklopedidir. Bu eser mantık, fizik, geometri, astronomi, matematik, müzik ve metafizik konularında dönemin tüm bilgilerini bir araya getirir. Ayrıca “el-Kanun fi’t-Tıb” (“Hekimlik Yasası”) adlı tıp ansiklopedisi de önemli bir eseridir. 

İbn-i Sina’nın hayatı ve eserleri, bilim dünyasına büyük katkılarda bulunmuş bir dâhinin hikâyesini anlatır. Onun felsefe ve tıp alanındaki çalışmaları, günümüzde bile takdir edilmektedir